در دهه اخير، توجه خاصي به موضوع هاي پزشکي در قالب جامعه شناسي پزشکي شده است، يکي از اين موارد مهم، زيبايي با عمل جراحي پلاستيک است. از آنجا که در جامعه امروز به علل متعدد و تاکيد بر بعضي استانداردهاي زيبايي (خواه درست و خواه نادرست)، وضع ظاهر از اهميت فوق العاده اي برخوردار شده است، بسياري از افراد هر رنج و سختي را به خاطر آن، به جان مي خرند. لذا، مقاله حاضر درصدد است با بررسي جامعه شناختي گرايش به زيبايي با عمل جراحي پلاستيک، عوامل مرتبط با آن را شناسايي نمايد. روش تحقيق، پيمايشي و ابزار اندازه گيري، پرسشنامه بسته پاسخ است. جامعه آماري مورد مطالعه، دربر گيرنده زنان و دختران (64-16) ساله شهر تبريز به تعداد 457845 نفر (بر اساس سرشماري سال 1385) بوده که از اين تعداد، 385 نفر با استفاده از فرمول کوکران و به روش تصادفي طبقه اي به عنوان حجم نمونه مورد مطالعه، انتخاب شده اند. داده هاي حاصله نيز، با استفاده از نرم افزار spss (آماده سازي داده ها، آزمون آماري r پيرسون) و lisrel (انجام تحليل مسير)، تجزيه و تحليل شده اند. نتايج يافته ها نشان مي دهد که بين متغيرهاي سن، وضعيت تاهل، سرمايه فرهنگي، باورهاي ديني و گرايش به جراحي پلاستيک رابطه معني داري وجود دارد. همچنين، در مجموع، متغيرهاي مورد استفاده؛ يعني سرمايه فرهنگي، سرمايه اجتماعي و باور ديني توانسته اند 22 درصد تغييرات متغير وابسته (جراحي پلاستيک) را تبيين نمايند.